Wieś na południowy wschód od Mirowa, zamieszkuje ją 475 mieszkańców, funkcjonuje w niej 165 gospodarstw rolnych.
W miejscowości znajduje się bardzo zdewastowany zespól dworsko-parkowy. Siedzibę swoją ma również jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wieś wymieniana jest już w XV wieku, gdy Jan Długosz pisał, że Mirów Stary i Mirów Nowy były własnością biskupstwa krakowskiego. Znajduje się tu kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej należący do dekanatu wierzbickiego. Początki parafii to lata tuż powojenne. W roku 1947 został wikariuszem ekonomem parafii Jastrząb z rezydencją w Mirowie ksiądz Bonawentura Stachura. Zajął się wtedy organizacją nowej parafii w Mirowie. Dzięki staraniom ks. Bonawentury Stachury na kaplicę adaptowano budynek dawnej obory dworskiej. Wnętrza Kościoła w Mirowie) Został on bardzo starannie wyremontowany i dostosowany do potrzeb religijnych, w czym bardzo wydatnie pomagali mieszkańcy całej parafii. Już w roku 1948 w Mirowie powstała parafia pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli, a jej wikariuszem ekonomem został ks. Bonawentura Stachura. Rok później został on proboszczem utworzonej przez siebie parafii. W 1958 roku zwrócił się do władz o zezwolenie na budowę nowego kościoła. Na zezwolenie trzeba było jednak czekać aż 19 lat, ale proboszcz nie ustawał w swoich staraniach i wreszcie w roku 1977 zezwolenie zostało wydane. Budowa kościoła rozpoczęła się dwa lata później i potrwała kolejne sześć lat. Powstał wtedy nie tylko piękny kościół, ale również okazała plebania i dzwonnica. Uroczyste poświęcenie i oddanie do użytku nowego kościoła nastąpiło w 1985 r. Ks. Kanonik Bonawentura Stachura pozostał w parafii w Mirowie do końca swojego życia. Przeżył w kapłaństwie 58 lat. Prawie do ostatnich chwil swojego życia służył swym parafianom. Zmarł w Mirowie 12 lutego 1991 roku w wieku 85 lat. Przy samym wejściu na cmentarz wdzięczni parafianie zbudowali mu grobowiec.