Czesław Antecki (ur.11 kwietnia 1890 w Ostrowie Wielkopolskim, zm. 28 marca 1923 w Szydłowcu) – polski samorządowiec, członek rady miejskiej w Szydłowcu i burmistrz tego miasta; ojciec Kazimierza.
Czesław Antecki należał do pochodzącej z Wołynia rodziny szlacheckiej. Nabył folwark „Irena” w pobliżu Szydłowca, który obejmował 48 ha. Od roku 1918 czynnie uczestniczył w życiu samorządowym miasta. Został wtedy wybrany do Rady Miejskiej. Już na drugim posiedzeniu rady w związku z propozycją budowy pomnika, wystąpił z wnioskiem o wystawieniu go Tadeuszowi Kościuszce. Na początku kolejnego roku stanął do wyborów na burmistrza. Wygrał je uzyskując 21 na 24 głosy, pokonując Bonawenturę Niezgodzińskiego i Franciszka Krzemińskiego. Obejmując urząd powołał Zarząd Miejski w składzie: Edward Ziółkowski (zastępca), Izaak Pinkiert, Stanisław Podkowiński i Wincenty Skrzyński. Już w styczniu 1920 r. Antecki, rezygnując ze stanowiska, przestał być burmistrzem. Jego obowiązki przejął dotychczasowy zastępca.
8 stycznia 1922 r. aresztowano ówczesnego burmistrza, Andrzeja Klepaczewskiego i członków magistratu (Leon Podkowiński, Chil Cuker) pod zarzutem defraudacji funduszy miejskich. Tego samego dnia starosta konecki zaproponował radzie, aby obowiązki burmistrza tymczasowo przejął Czesław Antecki, będący w tym czasie radnym. Rada Miejska, pomimo nieprzeprowadzenia formalnego głosowania, zaaprobowała propozycję starosty. Na kolejnym posiedzeniu rady Antecki przedstawił oświadczenie, w którym stwierdzał, ze względu na brak czasu i zły stan zdrowia nie może pełnić powierzonej mu funkcji. Postanowił jednak pozostać na stanowisku do rozpisania nowych wyborów, które odbyły się 6 kwietnia 1922 r. Prócz prowadzonego wspólnie z żoną Seweryną folwarku, Antecki był właścicielem kamieniołomu i zakładu kamieniarskiego w Szydłowcu.