Mikołaj Szydłowiecki (starszy) herbu Odrowąż (ur. I połowa XV wieku, zm. 1476) – polski możnowładca, podstarości i burgrabia krakowski , współdziedzic Szydłowca.
Król polski Władysław Warneńczyk, na prośbę Mikołaja, Stanisława i Piotra Szydłowieckich, ustanowił doroczny jarmark w dniu św.Zygmunta, przywilejem wydanym 26 sierpnia 1436 w Sandomierzu. Natomiast Kazimierz Jagielończyk, na prośbę Mikołaja i Stanisława Szydłowieckich, przeniósł miasto Nowy Szydłowiec oraz wsie: Stary Szydłowiec, Szydłowiecką Wolę, Dynów, Prędocinek, Grabową i Grabowską Wolę, z prawa polskiego na magdeburskie, przywilejem wydanym w Piotrkowie Trybunalskim 13 listopada 1470.
W latach 1470 – 1480 Mikołaj Szydłowiecki oraz jego brat Stanisław przekształcili swą siedzibę na wyspie, budując z kamienia wieżę strażniczą oraz budynek mieszkalny, którego gotyckie mury zachowały się w północnym skrzydle obecnego zamku. Wieżę z murowanym dworem połączyli murem obronnym który otaczał cały czworokątny dziedziniec. Mikołaj pomagał bratu w rozbudowie zamku do swojej śmierci, czyli do 1476. Mikołaj Szydłowiecki odziedziczył po swoim ojcu następujące wsie: Pogorzałe, Chlewiska, Skarżysko Książece oraz Prędocinek. Po śmierci brata Piotra jego część na Szydłowcu przypadła Mikołajowi i Stanisławowi. Po śmierci Mikołaja Szydłowieckiego, Szydłowiec oraz inne dobra przeszły na własność jego brata Stanisława.