Święty Marcin jest patronem żołnierzy i ubogich. Dzień poświęcony Marcinowi obchodzi się w dniu jego pogrzebu 11 listopada.

Był synem rzymskiego legionisty.

W głównym ołtarzu szydłowieckiego kościoła jest na jednym z niewielkich obrazów przedstawiony w chwili, kiedy dzieli się z półnagim ubogim swoim płaszczem.

Nie chciał zostać biskupem, dlatego ukrył się przed wysłannikiem papieża. Niestety jego kryjówkę zdradziła gęś głośnym gęganiem. Legenda głosi, że za to ponoszą karę wszystkie gęsi, ponieważ 11 listopada tradycyjnie powinno się jeść pieczoną gęś

„Na świętego Marcina gąska kozik przeklina”.

Z kości piersiowej gęsi, oczywiście po jej zjedzeniu można się dowiedzieć jaka będzie zima. kość biała – zima śnieżna, sina i czerwona – pogoda zmienna, raczej mokra.

W miejscowościach szczególnego kultu dla tego świętego urządza się orszaki na czele których jedzie młody mężczyzna przebrany za świętego Marcina na białym koniu, bo tego dnia powinien spaść pierwszy tego roku śnieg.

W Poznaniu tego dnia w niektórych cukierniach z certyfikatem wypieka się przepyszne i niestety bardzo kaloryczne marcińskie rogale, które mają kształt podkówek na kopytkach należącego do św. Marcina konia.

Łączę życzenia i pozdrowienia dla wszystkich Marcinów!

Irena Przybyłowska – Hanusz