Michał Józef Juszyński, herbu Twardost (ur. 18 września 1793 w Bielinach, zm. 24 listopada 1880 w Sandomierzu) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny sandomierski w latach 1859-1880.
W 1848 otrzymał probostwo parafii św. Zygmunta w Szydłowcu. W czasie urzędowania w Szydłowcu starał się podnieść autorytet i prestiż społeczny probostwa. Szczególnym poważaniem nowy administrator cieszył się wśród miejscowej szlachty i ziemiaństwa.
Znajomości i poparcie ziemiaństwa w dużym stopniu zaważyły o objęciu przez niego w 1852 posady sędziego pokoju okręgu szydłowieckiego.
Podobną sympatię Juszyński zyskał wśród mieszkańców Szydłowca, dla których był autorytetem i przywódcą duchowym. Osobowość księdza sprzyjała zażegnywaniu konfliktów, jakie sporadycznie pojawiały się między proboszczem a wiernymi.
Przy parafii utrzymywał dom z przytułkiem, w którym mieszkało od siedmiu do dwunastu osób. Wikariuszem był przy nim ks. Wawrzyniec Szubartowicz, którego późniejszy biskup Juszyński mianował swoim kapelanem.